WYKŁADY

Cykl wykładów z historii teatru zainicjowany we wrześniu 2008 r. pozwolił uczestnikom Wszechnicy poszerzyć wiedzę z zakresu technik teatralnych i sposobów postrzegania, odczuwania sztuki teatru na przestrzeni wieków, poznać najważniejsze nazwiska na teatralnej mapie Polski. Od stycznia 2011 r. spotkania będą dotyczyć najnowszej historii teatru, tej, którą teraz zapisujemy na kartach dziejów. Przed wybranymi repertuarowymi spektaklami Teatru Polskiego badacze nowych zjawisk we współczesnym teatrze będą przybliżać najciekawsze teatralne tendencje w oparciu o konkretne spektakle. Do wygłoszenia wykładów chcemy zaprosić wybitnych historyków teatru z całego kraju.

20 grudnia (sobota), godz. 12.00

Foyer Sceny im. Jerzego Grzegorzewskiego Teatru Polskiego we Wrocławiu

Wykład prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego Dariusza Kosińskiego o polskim romantyzmie: Jak ze snu sen - JS teatr romantyczny

Dariusz Kosiński - pracownik Katedry Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współpracuje z czasopismem "Didaskalia", publikuje w "Dialogu". Jest kierownikiem projektu KBN: "Polskie piśmiennictwo na ziemiach polskich XIX wieku" oraz autorem książek: Słownik postaci dramatycznych, Sceny z życia dramatu, Sztuka aktorska w polskim piśmiennictwie teatralnym XIX wieku i współautorem: Słownika wiedzy o teatrze i Czechowa 100 lat później.

20 grudnia (sobota), godz. 13.00

Foyer Sceny im. Jerzego Grzegorzewskiego Teatru Polskiego we Wrocławiu

Wykład Beaty Guczalskiej poświęcony twórczości Jerzego Jarockiego

Beata Guczalska - pracownik Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładowca na wydziałach Aktorskim i Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST. Od roku 1994 współpracuje stale z krakowskim magazynem teatralnym "Didaskalia". Publikuje także w "Dialogu", "Teatrze", "Pamiętniku Teatralnym", "Le Theatre en Pologne" i innych. Zajmuje się teatrem współczesnym, jest autorką książki Jerzy Jarocki - artysta teatru.

Jerzy Jarocki - jeden z najważniejszych reżyserów teatralnych i telewizyjnych w polskim teatrze powojennym. Studiował w Moskwie u współpracownika Konstantina Stanisławskiego - Gorczakowa. Debiutował w 1957 roku Balem manekinów Brunona Jasieńskiego w Teatrze Śląskim im. S. Wyspiańskiego. W jego inscenizacjach dominuje literatura współczesna - Eugene O'Neill, Arthur Miller, Sławomir Mrożek, Friedrich Dürrenmatt, Władimir Majakowski. Do trzech ulubionych autorów Jarockiego należą Stanisław Ignacy Witkiewicz, Witold Gombrowicz i Tadeusz Różewicz. Jarocki wyreżyserował prapremiery większości dramatów tego ostatniego.

Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody im. L. Schillera za osiągnięcia w reżyserii teatralnej ze szczególnym uwzględnieniem reżyserii polskich sztuk współczesnych w latach 1965-67, nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt osiągnięć reżyserskich, a szczególnie za reżyserię sztuk Matka, Wyszedł z domu i Moja córeczka, Nagrody im. K. Swinarskiego, III nagrody za spektakl Płatonow Teatru Polskiego we Wrocławiu podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Kontakt w Toruniu, nagrody Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej. Ma również doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.